Green book i Agere contra

agere contra

Pisałam niedawno o tym, że czasem lubię wyjść gdzieś sama (o tu). Tymczasem ostatnio spędziliśmy popołudnie i wieczór we dwoje. Najpierw poszliśmy do uroczej kawiarni Agere Contra. Jako koneser ciast mogę z głębi serca i podniebienia polecić wypiekane przez uroczą narzeczoną właściciela ciasto chruśniak – z nazwą adekwatną do randkowej okoliczności. Chociaż w Agere Contra chruśniaknjest truskawkowy,  a nie, jak u Leśmiana, malinowy 😁. Tomek jadł niezły sernik. I pił bardzo dobra kawę, którą ze względu na moje upodobanie do testowania nowych smaków zamówił z mlekiem laskowym. Co uważam za wariant wart spróbowania, ale niekoniecznie stosowania na stałe. Moja herbatka mangowo-nagietkowa wyborna. Musimy też kiedyś jeszcze spróbować ich makaronów! I innych ciast!

I w ogóle wracać tam, kiedy tylko się da, bo miejsce jest absolutnie urocze! ….

 

green book

Potem pojechaliśmy do kina Luna na film, który już dawno polecał nam przyjaciel – Green book.

Film zachwycił nas wielowymiarowością i bogactwem treści. Jest to historia relacji dwóch mężczyzn, na której przykładzie widać jak bardzo głęboko niesprawiedliwe, krzywdzące i po prostu nieprawdziwe są stereotypy i uprzedzenia.

 

Tony, z pochodzenia Włoch, jest ochroniarzem w nocnym klubie na Bronksie. W pierwszych scenach filmu poznajemy go jako gościa, który potrafi się bić. I jest mocno uprzedzony do czarnoskórych. Tymczasem sytuacja życiowa niejako zmusza go do podjęcia pracy jako szofer czarnoskórego muzyka. Który rozpoczyna dwumiesięczne tournee po południu Stanów Zjednoczonych. Nie jest łatwo. Tony jest poniekąd skazany na bliską relację z kimś, kim gardzi. Co więcej, ma być jego podwładnym, co jest odwróceniem porządku rzeczy, który uważa za właściwy i z którym nasi bohaterowie spotykają się w swojej podróży notorycznie. I w tym właśnie układzie bohaterowie udają się w rejony Stanów, w których czarnoskórzy mogą przebywać tylko w określonych miejscach, korzystać z wybranych hoteli i barów, a przekroczenie tych zasad skutkuje pobiciem.

dlaczego?

Dlaczego czarnoskóry muzyk decyduje się na tournee po południowych Stanach? To jedna z tajemnic tego wybitnego pianisty. Zmaga się on z samotnością geniusza z jednej strony podziwianego i rozchwytywanego a z drugiej strony wciąż traktowanego jako człowiek drugiej kategorii ze względu na kolor skóry. Dr Shirley ma kilka doktoratów, włada kilkoma językami obcymi, a tymczasem przez ludzi z wyższych sfer, którzy zapraszają go jako gościa honorowego na swoje snobistyczne spotkania jest wciąż poniżany. Jego współpracownik tłumaczy Toniemu, że trasa tournee była świadomym wyborem Shirleya, bo trzeba odwagi, żeby zmieniać ludzkie serca. Pianiście udaje się to na pewno w przypadku swojego białoskórego kierowcy. Tony dostrzega coraz więcej niezwykłych cech swojego szefa i coraz więcej podłości i elementarnej niesprawiedliwości w zachowaniach napotykanych w drodze białych. Budzi się w nim podziw i szacunek. Między bohaterami rodzi się przyjaźń.

agere contra w green book

Autorzy filmu Green book pokazują nam, jak wiele zyskuje ten, kto jest wierny swoim wartościom i po prostu sobie. Jak trudne jest wychodzenie ze strefy komfortu, ale też jak dużo dobra może z tego wyniknąć. Przekonują, że warto wchodzić w relacje z ludźmi. I, że wielką głupotą jest szufladkowanie ludzi nawet w drobnych kwestiach….

Czyli tak naprawdę, jak warto jest pójść pod prąd, mieć własne zdanie, robić inaczej niż wszyscy, kierować się swoimi wartościami, czyli…. agere contra!   I tu pojawiła się nam klamra tematyczna wieczoru 🙂